Άλλαξε
τελευταία η σύστασή μου.
Τώρα
αποτελούμαι από λόγια και ηδονή.
Όσο
δεν μ’ αγαπάς, θα κομματιάζομαι.
Κι αν
μ’ αγαπήσεις, πάλι θα κομματιάζομαι.
Μα
ποιος μπορεί να καταλάβει από τέτοιες ηδονές.
Αυτοί
εκσπερματώνουν και κοιμούνται.
Θέλω
να σου χαρίσω τόσα ωραία πράγματα,
αλλά
φοβάμαι μην τρομάξεις, όταν θα τα δεις.
Πώς
μπερδεύτηκαν οι ηδονές μου
με τα
ευγενή αισθήματα…
Θέλω
να σου πω λόγια αγάπης,
αλλά
μπερδεύονται στη γλώσσα μου μαχαίρια.
Αχ, η
μικρή μου αγάπη αιμορραγεί.
Της
είπαν πως πρέπει να πεθάνει.
Μέσα
μου στέκεται ένα απέραντο τοπίο,
ακίνητο
σαν μακέτα.
(«Αγαπημένε μου ψυχίατρε, πες μου...» Ποιήματα.
Εκδόσεις
Μανδραγόρας)
Δημοσιεύτηκε στη Βιβλιοθήκη:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου